ilk balon yaptığımda maaile tatildeydik ama bir sonbahar tatili, büyük ihtimalle abanttaydık. abimle bir yürüyüşten dönüyorduk, abim balonları arka arkaya şişiriyor benim başarısızlığımla dalga geçiyordu. bense tekniği öğrenmek uğruna sakız çiğnemekten çenesi ağrımış bir halde abime uyuz oluyordum. yaş 6. derken işte minicik bir balon oldu, bense başarımın takdir edilmesi için ilk abime döndüm, umduğumu bulamayınca hızla annemin olduğunu bildiğim yere doğru koşmaya başladım. anneme gösterdiğimde büyük ihtimalle o balon sönmüştü, bense bir daha balon yapamayacağım konusunda endişeliydim. annemin aa ne güzel gibi bir tepki verdiğini sislerin arasından anımsıyorum. bu fotoğrafı görünce hepsi birdenbire aklıma geldi.