pms, daha açık söylemek gerekirse; bana zaman verin kanamak üzereyim sendromu, bütün hormonların alçakça yerinden hoplaması, ve bende yarattığı tek sancısı dayanılmaz bir tatlı yeme ihtiyacı. hiç segregasyon yapmam ne olursa yerim, tatlı yemek için bahane mi bütün bunlar bilemiyorum tabii, ama hansel ve gretel den biri olsam da biri beni tatlıyla beslese, ağzımızda seçebileceğimiz default bir tat olsa (işte üzerinde çalışılması gereken bir proje), şu an tarçınlı helvetia muhallebisini seçerdim, ki tarçın ayrı bir konudur, ayrı bir saplantımdır, patolojik biri olduğum çocukken de belliymiş, benden 6 ay küçük kuzenimi, henüz 6 yaş civarındayken almam gereken bir ilaç diyip kaşıkla tarçın yiyerek kandırırdım, o da kanardı. kanamaktan kanmaya geldik. biri beni kandırsın, tatlı yiyelim tatlı konuşalım.
13 yorum:
kandiramiyacagim kadar zeki, aldatmak istemiyecegim kadar kiymetli
fon sarkisini unuttum "istiyorum"dan cikan: senden cocugum olsun istiyorum.mp3
kendimi kontrol edemiyorum bütün cinler tepemde ya da
bir woody allen filminde saati 100 dolardan sadece zeytinyağlı yaprak sarmasındaki tarçın detayı üzerine konuşan bir fahişe
be my biatch!
bir saniye için, yalnızca bir saniye, zeytinyağlı yaprak sarmasındaki tarçın detayını konuşurken birinin bizi dinleyip ve gözetleyip buraya yazdığını sandım. sonra aklıma geldi tabii sen varsın, her zaman, bu daha olası.
di mi?
her zaman var miyim suphe götürür, ben kimim süphe götürür, 3 yanlis 1 dogruyu pastaneye götürür, anonim d'yi diskoya götürür...
2 bilinmeyenli denklem,
anonime kaçmadan teker teker gelin.
burda kac kisiyiz?
iyi bir cay sonrasi enerjiyle: her zaman varim evet.
tarcinli birseyler yapmayi ogrenmeliyim
sen öğrenmeye başla, biz tarçınlı muhallebi yiyoruz.
voila! c'est la vie
kimin kim olduğu anlaşılmayınca herşey çok güzels
Yorum Gönder