Anneannem bize kalmaya geldiğinde çocuklara ait mutlulukla dalardım uykuya onun koynunda. Şimdi o 85 yaşında, bir hastane odasında, bir yatağa bağımlı, ölmeyi bekliyor. Onu her gördüğümde içimde bir şey küçülüp ufalanıyor, onunla beraber yitip giden çocukluğumu görüyorum. Her gece yatağında benim için ettiğin duaların eksikliğini hissettiğimde gerçekten anlayacağım artık burada olmadığını.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder