Cuma, Şubat 20

10 dakika - excimer lazer

10 dakikada 5.25 sağ ve 5.75 sol (evet, oha) sıfırlandı. hayatımın en uzun 10 dakikasıydı belki, ayağımda galoş saçımda başka bir galoş. soğuk bir oda, hadi yat bakalım. yüz dezenfektesinin ardından, muşambamsı bir şey yapıştırdılar yüzüme, sonra gözümün olduğu yere bir delik açıldı. göze makas yerleştirildi. artık gözümü kırpmam imkansız.  birinci gözde stresten nasıl geçti anlamadım, ikinci göz ise olduğundan çok uzun geldi, sabırsızlandım. bir de iki süreci çok farklı algıladım, doktor bunun vucudun her tarafında oldugu gibi sag ve sol gozdeki sinirlerin de birbirinden farklı oldugunu ve bunun da algımı etkilediğini söyledi. en çirkin an korneanın kesildiği an, gözde bir baskıyla beraber bıçağı görmemeniz için görüşü engelliyorlar, 20 saniye boyunca her yer karanlık, hafif bir hasiktir hissi. ben hemen sordum, görmüyorum normal di mi? biz bu anı görmeni istemiyoruz dedi hemşire. sonra lazer geldi, gözünü ayırma, çat çat çat, zaten gözümü ayırmam mümkün değil bakacak başka bir yer yok. ben o kırmızının içindeki bir çizgiye kitledim bakışımı, ama hani yüksek bir yere çıkınca insanın içinde minicik bir nokta atlamak ister ya, öyle bir his vardı, gözümü oynatmaktan korkmanın stesiyle beraber oynatma arzusu, içimden 3er 3er saydığımı fark edip şaşırdım. hafif bir yanık kokusu, ardından bol bol su, bir takım uçları pamuklu fırçalar gözümü sildi sonra korneanın takıldığını gördüm, her şey bir saniye daha net oldu, sonra yeniden bu uçlaru pamuklu fırça geldi, ardından damla damla damla ve hemen 2. göze geçtiler. kalktığımda lenssiz halimden daha net ama hala bulanık görüyordum. ilk 2 saat kötü, yanma, batma,yaşlar.üzerinden 7 saat geçti, görüntü hala az da olsa bulanık olsa da acı, yanma, batma, yaşarma sıfır.
yaşasın lazer. izlemek için link: http://www.youtube.com/watch?v=KCqqULSLczE&NR=1

2 yorum:

Trofolo dedi ki...

gecmis olsun seklinde...

d dedi ki...

geçti bile. danke şön şeklinde...