Cuma, Mayıs 30

veda.














Sabah 4te çaresizce yazdığım o mektubu senden geri almak istemiş, eninde sonunda çöpe gidecek demiştim. Eninde sonunda çöpe gideceğim. Şimdi hava güzel, bütün planlarımızı kucağıma alıp denize bıraktım. Kelimeleri unuttuğunu söylediler, sadece durduğunu. En zoru insandan geriye kalan nesneler, bir dişfırçası, şampuan, iç çamaşırı. Saçlarımı dünyanın dört bir yanına dökerken benden kalan bir tel. Yanıbaşında dururken romantize edemediğin her şey hızla anlam kazanırken ben kendimi suya, seni sana bıraktım. Elveda.

Hiç yorum yok: