söylerlerdi inanmazdım. ama biyolojik saat bu, gözümün yaşına bakmıyor.
evet, çocuk istiyorum.
bundan birkaç ay önce meram ve oğlunu gördüğümde söylediğim meram'ın gözünde sonun başlangıcı oldu "ne güzel ya minicik bir şey", "didem sen çocuk istiyorsun," sonrası daha hızlı geldi, ki sokakta çocuk görünce seven biri değilim olmadım, olamıyorum, sevdiğim çocuklar tanıdığım çocuklar hep, ama en çok kendi çocuğumu tanımak istiyorum.
bu sabah gazetelerin eklerine geçtiğimde bennu g. vardı, evlilik, bağlanma ve birey; kendince özgür ve cesur, işte biraz bendeki "ben benim, nobody's wife" durumu, -ama sanırım ben giderek bu konuda yumuşuyorum- ve tam zihnimdekine denk bir şeyler de söylemiş, yani çocuğum olsa kendimi güvende ve golü atmışım gibi hissedicekmişim hissi. yanılma payım baki kalsın çünkü görüldüğü üzere içinde fazlasıyla his var, ve belki de bu hormon atağı yüzünden bu kadar kırılgan bu kadar saldırgan oldum.
*hala hararetle oynadığımız popomundo'da çocuğu doğurdum bile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder