sesin, okuduklarım, gözlerim...
aslında artık bu kadar fark etmeyeceğini bilseydim 2-3-4-5 ay önce, daha çok ağlardım seninle. belki her şey daha çabuk olurdu. olurmuydu?
zamanlamamız müthiş. zaman bizim için çok dakik.
daha önce yaşadığımız bir mizansen, farklı yerlerde. ama daha önemlisi farklı kişilerle. ne sen gördükleri karşısında içi ürperen kızsın artık, ne de duydukları karşısında hıçkıran kız, benim.
kendim için endişelenmiyorum ama
sen
bilene bilene tükenen bıçak,
bir şeyler yap,
eskimeden gökyüzünün kutlu maviliği...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder