rüyamda bir malikanede bir bebek arabası itiyorum. içindeki bebek emanet edilmiş, sorumluluk omuzlarımda, upuzun bir koridorda gidiyoruz. derken biri beni çağırıyor, kısacık bir süre için bebeği yalnız bırakıyorum, döndüğümde araba orada, bebek yok. epey panikledikten sonra duvara dayalı alçak dolabı yana ittiğimde bir geçit görüyorum. adımımı attığım yer karanlık, başka bir dünya. aşağı inen metal merdivenler var. kafamı uzatıp baktığımda gördüğüm inanılmaz, kalın ağaç kökleriyle yemyeşil ve sık bir orman. bebek orda biliyorum. o merdivenleri inmem gerek. ilk adımı atıyorum ve merhaba tavan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder