Pazartesi, Aralık 12

araf






































burada tek bir kelime yok. göstergelere tekabül eden imgelerin yerinde  boşluk var sadece. burası dilsiz, dil dışı. burası gerçek. bir tek ben görmüş olmalıyım arzusu, dokunduğumda elimde kireci kalan duvarlar. gözlerimin gördüğünü nasıl anlamlandırabilir zihnim. burası kimin. ben ne zaman geldim. ne kadar kalacağım.


tutkunun elleri arkadan bağlı. tat duyusuyla hareket eden aç bir hayvan. tırnaklarını etinin içine gömmeden rahat etmiyor. uykusu yok, gecesi gündüz. zamanı hep şimdi. onu hangi sıklıkta beslemeli? ne acıkmalı ne de tıka basa doymalı. hep yeni lokmanın tadına bakmaya hazır bırakmalı. tutkunun gözleri kör. dokunarak gördüğü diğerinde var olmuş bedenin hatları. bu kimin kolu, bu kimin bacağı. dokunduğu aslında hep kendi. 


havada asılı. taşıdığın yer ne daha yukarısı ne daha aşağısı. 

1 yorum:

Ali dedi ki...

ne güzel olmuş bu ya, bence artık kitaplaştıralım en iyilerini.